این مجلد شامل یک مقدمه و شرح نامه های 54 تا 66 نهج البلاغه است. شارح نکته سنج و ژرف بین نهج البلاغه، در قسمتی از مقدمه چنین نگاشته اند:« به نظر ما نهج البلاغۀ سید رضی که تالی قرآن است، در میان فضایل علوی از هر فضیلتی برتر و بالاتر است؛ فضیلتی که چشمی برتر از آن را ندیده و گوشی نشنیده است. از زمانی که این جانب وارد عرصۀ شرح نامه های نهج البلاغه و کنکاش در اندیشه های سیاسی ـ تربیتی علوی در آن ها شده ام، بر عشق و ارادتم به مولای مظلومان به مراتب افزوده تر شده و اکنون که در این مجلد به نامۀ 66 رسیده ام، احساس می کنم  که در برابر شخصیتی نامتناهی قرار گرفته ام که هر چه بیشتر در آثار شکوهمندش سیر می کنم با ابعاد تازه ای از اوصاف و فضایل او آشنا می شوم؛ ولی هیهات که به کنه وجودش پی ببرم. پس بهتر است که خاضعانه به محضرش عرض کنم:

کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست/ که تر کنیم سر انگشت و صفحه بشماریم»