پیش گفتار
بسمهتعالی
مجمع عالی حکمت اسلامی اواخر سال 1384 با تدبیر مقام معظم رهبریمدظلهالعالی و تحت اشراف و نظارت عالی حضرات آیات عظام جوادی آملی، سبحانی و مصباح یزدیدامتبرکاتهم فعالیت خود را آغاز نمود. یکی از اهداف مدّ نظر در شکلگیری مجمع عالی، زمینه سازی برای تعمیق و توسعه علوم عقلی در حوزههای علمیه و سایر مراکز آموزشی و پژوهشی میباشد. از این رو در راستای نیل به اهداف مصوّب، طرحهای پژوهشی خاصّی را در دستور کار خود قرار داده است.
یکی از برنامههای مورد توجه مجمع عالی حکمت اسلامی بررسی وضعیت و جایگاه حکمت اسلامی به لحاظ موقعیّت فعلی و مطلوب و شناخت آسیبها و نقاط مثبت در فضای علمی کشور است، از این رو پس از مشاوره با کارشناسان و صاحب نظران مختلف طرح «جایگاه شناسی حکمت اسلامی» تدوین گردید.
بر اساس این طرح مجموعهای از سؤالات مختلف پیرامون وضعیت حکمت اسلامی، جایگاه فعلی و مطلوب آن، علل مخالفت با حکمت اسلامی، دلائل رکود احتمالی، شرایط کارآمدی و روزآمد بودن حکمت اسلامی، شناخت آسیبها ،بررسی نقاط قوّت و ... طراحی و مدون گردید. به منظور دستیابی به پاسخهای مستدل، مستند و واقع گرایانه که خالی از مسائل احساسی و تعصبی باشد، جمعی از اساتید و پیشکسوتان از حوزه حکمت اسلامی شناسایی و مقرر گردید در قالب جلسات پرسش و پاسخ و مصاحبه، گفتگوهای علمی با این اساتید صورت گیرد که پس از ارزیابی مباحث مطرح شده و پاسخهای ارائه گردیده، به جمع بندی مناسبی از وضعیت و جایگاه حکمت اسلامی رسیده، که البته خود راهی برای برنامه ریزیهای کوتاه مدت و بلند مدت مجمع عالی در راستای توسعه و ترویج حکمت اسلامی باشد.
در نخستین گام از اجرای مصاحبههای طرح «جایگاه شناسی حکمت اسلامی» فرصتی فراهم شد تا در خدمت استاد بزرگوار و حکیم فرزانه حضرت آیت الله دکتر احمد بهشتی برسیم و در 3 جلسه و در فضایی کاملاً دوستانه و عالمانه حضرت استاد به پرسشهای مطرح شده از سوی حاضرین پاسخهای خود را بیان نمایند.
در این جلسات اساتید و کارشناسان محترم حضرات حجج اسلام والمسلمین معلمی، شیروانی، عباسی، فیروزجایی، فلاح، علیپور، ابوالفضل خراسانی و محمد باقر خراسانی سؤالات خود را مطرح و آیت الله بهشتی با متانت، صبر و گشادهرویی پاسخهای لازم را بیان فرمودند.
آنچه در این مجلد خواهد آمد مجموعه گفتگوهای صورت گرفته با دکتر بهشتی میباشد که باستحضار خواهد رسید.
مجمع عالی حکمت اسلامی به عنوان یکی از نهادهای مؤثر در حوزه حکمت اسلامی که هدف هماهنگی، سامان بخشی و جهت دهی به امور آموزشی و پژوهشی در علوم عقلی را بر عهده دارد، به حول و قوه الهی و توجهات حضرت ولی عصر بر آن است، در جلسات دیگری از محضر سایر اساتید و پیشکسوتان حوزه حکمت اسلامی به بررسی «جایگاهشناسی حکمت اسلامی» بپردازد و از نقطه نظرات اساتید محترم که سالیان سال با تدریس، تحقیق، پژوهش و نگارش به توسعه و ترویج حکمت اسلامی همت گماردهاند، بهره لازم را ببرد.
همچنین از علاقمندان به حوزه حکمت و فلسفه اسلامی نیز درخواست همکاری و مساعدت میشود تا بتوانیم در راستای تبیین واقعی حکمت اسلامی در جهان معاصر گامی مؤثر برداریم. انشاءالله
مجمع عالی حکمت اسلامی