| انتشارات: | 
        بوستان کتاب | 
         
         
        | محل نشر: | 
        قم | 
         
         
        | سال نشر: | 
        1398 | 
         
        
        | تعداد صفحات کتاب: | 
        568 | 
         
         
        
		 جلد سیزدهم از سلسله آثار تألیفی مفسر ژرف بین و حکیم فرزانه حضرت علامه بهشتی بر محور « اندیشۀ سیاسی ـ تربیتی علوی درنهج البلاغه» وارد بازار نشر شد. این مجلد ـ چنان که دیده می شود ـ به بخش دوم اندیشۀ سیاسی ـ تربیتی نهج البلاغه یعنی کلمات قصار اختصاص دارد و با این شماره، بخش کلمات قصار به پایان می رسد. از درگاه خداوند متعال ـ که هر چه توفیق است از اوست ـ خاضعانه درخواست می کنیم به حق جاه و جلال و مقام و منزلت والای حضرت امیر المؤمنین و سید الوصیین سلام الله علیه به شارح معزز، توفیق اتمام  شرح خطبه ها را هم کرامت فرماید. آمین. ضمنا همان گونه که مخاطبان و خوانندگان عنایت دارند، با این شماره، مجموعۀ آثار تفسیری حضرت آیة الله بهشتی به 32 جلد می رسد. 
اما جلد سیزدهم نیز از یک پیشگفتار و شرح تعدادی از کلمات قصار ـ که از شمارۀ 359 آغاز و به 481 ختم می شود ـ پدید آمده است. مؤلف بزرگوار در قسمتی از پیشگفتار چنین می نویسند: 
« خدایا تو را می ستایم که مرا ریزه خوار خوان دانش بی کران علوی کردی و این قلم قاصر را در راه نگارش شمه ای ناچیز از افاضات مرتضوی به تکاپو واداشتی! 
خدایا زبانم از ستایشت الکن و ذهنم از درک کمالات بی نهایتت کودن است، ولی نهج البلاغۀ خلیفه و صاحب لوای پیامبرت در راه های تاریک و پر پیچ و خم، نور افکن است. 
خدایا دیر زمانی است که دل به نهج البلاغۀ بندۀ راستنیت پور ابوطالب سپرده و راهی دراز در پیش گرفته ام و به یاری تو تقریبا راه را به نیمه رسانده و نامه ها  و کلمات را به پایان برده ام و اینک سیزدهمین جلد را از آن چه بیانگر اندیشۀ سیاسی و تربیتی علوی است تقدیم خوانندگان می کنم؛ بدان امید که روزی و روزگاری فرا رسد تا آن چه را در زمینۀ سیاست و تربیت از خطبه های یکتا خطیب عالم بشریت فهمیده ام به کتابت در آورم و خود نیز به آن چه نوشته ام پای بند باشم! رسیدن به این هدف بدون یاری تو نه میسور است و نه مقدور. 
رسم نگارنده این بوده که در پیشگفتار هر یک از مجلدات، چند بیتی از سروده های خویش ـ در حد یک قصیده ـ تقدیم خوانندگان گرامی کند.» سپس قصیدۀ زیبای خود را تقدیم می کنند که قسمتی از آن چنین است: 
دل هوای کوی مولا کرده است / یادی از آن سرو رعنا کرده است 
جشن آگاهی و بیداری دل / با سرود عشق برپا کرده است 
آن حکیم نامور استاد کل / در کلام خویش غوغا کرده است 
آن که با حق بود و حق او را ستود / بندگیّ رب اعلا کرده است. 
و آخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمین 
خرداد 1396 
احمد بهشتی  
 
 
  |